Het is mij niet geheel duidelijk geworden of Stream de naam van het album is of van de groep, laat ik het op het eerste houden, in ieder geval is Christophe Schweizer de producer en schreef hij 4 van de 9 nummers. De groep bestaat uit Christophe Schweizer op trombone, Sebastian Gille op tenor- en sopraansax, Pablo Held op piano, alle drie Duitser van geboorte en nog jong , de Nederlander Joris Teepe op contrabas is al wat ouder (1962) en heeft een behoorlijk palmares opgebouwd, dat geldt helemaal voor drummer Billy Hart (1940) uit de VS, hij heeft gespeeld en opgenomen met Otis Redding, Sam & Dave en Herbie Hancock en Wayne Shorter om er maar enkele te noemen. Stuk voor stuk allemaal toppers en dat bewijzen ze ook op dit album. Pablo Held schreef 2 nummers, Sebastian Gille en Joris Teepe ieder een en het album wordt afgesloten met de klassieker “Body and Soul” van Heyman & Green.

Het album opent met het romantische “One Day” met zacht tinkelende piano klanken en fraai samenspel tussen trombone sopraansax en natuurlijk Hart die laat horen dat hij tot de wereldtop behoort met zijn steeds verschuivende accenten op zijn drumstel. Ook in het nummer “Cameo” is de sfeer vooral sereen met wederom uitstekende solistische prestaties van dit uitermate professionele gezelschap, vooral leider Schweizer blinkt uit met fijnzinnig spel op de toch moeilijke trombone. In “Motion” schuift het klankbeeld wat meer richting freejazz met instrumenten die zo af-en-toe buiten de lijntjes kleuren en met elkaar in de slag gaan, spannender dus. Maar al in het volgende nummer “Glow” keren we terug naar rustiger paden, maar de verwevenheid van de instrumenten blijft en houdt de muziek toch spannend. In “Peter’s Power” van Joris Teepe gaat het gas erop met tenor – trombone duels en opgejaagd door de rake klappen van Billy, powerjazz met fraai spel van Joris.

In het nummer “You” heerst sereniteit, iele klanken op de sopraansax, afgewisseld met piano akkoorden die als ijspegels naar beneden vallen, fraai, bijna klassiek. Teepe laat zich weer uitgebreid horen in “Medipack” met sonoor baswerk en fraai unisono spel van Christophe en Sebastian. Afsluiter “Body and Soul” krijgt een geheel eigen uitvoering die in niets herinnert aan de oerversie van Coleman Hawkins, maar die kwam uit 1939 en betekende een revolutie voor de tenorsax. Hier is het ook genieten van de ruige rafelkantjes aan het spel van Gille, mooie versie.

Jan van Leersum.